Dlaczego Polacy mają trudność w wygospodarowaniu czasu na opiekę nad chorym dzieckiem?

Badania Eurostatu potwierdzają dość smutną prawidłowość. Aż 58,6% Polaków uważa za niemożliwe wzięcie wolnego dnia lub kilku godzin by zaopiekować się chorym dzieckiem. Fakt ten martwi podwójnie gdy widzimy, że pod tym względem plasujemy się w ogonie Europy. Co więcej respondenci jednoznacznie wskazują, że jeśli już to łatwiej jest wziąć wolny cały dzień niż dwie lub trzy godziny w ciągu czy też pod koniec dnia. Skąd biorą się trudności pracowników, dlaczego pracodawcy nie tworzą warunków dla optymalnych rozwiązań?

Wydawać by się mogło, że podstawowym powodem jest obawa przed reakcją przełożonego. Szefowie często nieufnie podchodzą do zasadności nagłych zwolnień szczególnie, że te w szerokim odbiorze społecznym również odbierane są pejoratywnie. Potwierdzają to również raporty z kontroli prowadzonych przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych, dodając tym samym paliwa pod ogień niezadowolenia lub przyszłego konfliktu na linii szef pracownik.

Jednak gdy na problem popatrzymy bardziej wnikliwie okazuje się, że pracownicy bardziej niż oceny przełożonego obawiają się problemów wynikających z braku realizacji konkretnych zadań w określonym czasie. Wiedzą, że gdy zwolnią się na kilka godzin lub dni ktoś z zespołu będzie musiał wykonać ich pracę, a przy braku takiej możliwości trzeba będzie opóźnić termin jej wykonania, co może przełożyć się na dalsze konsekwencje na przykład ze strony Klienta firmy.

Tak czy inaczej, problem ujawnia pewne deficyty w co najmniej dwóch aspektach. Pierwszy z nich dotyczy kultury organizacyjnej. Firm o wysokiej kulturze organizacyjnej opartej na solidnych fundamentach czytelnych wartości problem ten w praktyce nie dotyczy, ponieważ naturalnym spoiwem, które jednoczy pracowników wokół wspólnego celu jest zaufanie i wzajemny szacunek. Drugim elementem jest niedostatek w kompetencjach menadżerskich, niestety bardzo często skupionych tylko wokół funkcji kierowania, przy całkowitym pominięciu planowania i organizacji. Powyższą tezę zobrazuję przykładem. Otóż w jednej z firm spotkałem menadżerów średniego szczebla zarządzających sfeminizowanymi zespołami, w których 80% kobiet było matkami małych dzieci. Rok w rok w okolicach wczesnej wiosny i później jesieni menadżerowie są zaskakiwani – podkreślam zaskakiwani - lawiną zwolnień lekarskich związanych z opieką nad chorymi dziećmi. Trochę podobnie jak każdego roku zima zaskakuje drogowców.